4. Ja, kobieta pracująca.

Zdarza mi się, mimo mojego optymizmu, mieć takie paskudne momenty, 

gdy wydaje mi się, że to wszystko co robię w ogóle nie ma sensu.

Że wszystko to, co sobie wymarzyłam i tak się nie uda.

Czasami tak strasznie trudno znaleźć ochotę do dalszego działania.
Szczególnie wtedy, gdy nie dzieje się nic, co w jakikolwiek sposób mogłoby motywować.

Ale przecież postawiłam sobie cel.

Przecież jestem zmotywowana, przecież chcę- a chcieć to móc. 

Biorę się w garść i idę dalej. 

Wiem, że trzeba dać sobie czas i że początki bywają trudne. 

Że nic nie dzieje się ot tak i zawsze trzeba się napracować, by coś osiągnąć.  

Ja to wszystko wiem. Ale czasem po prostu jest ciężko.

Mam jeszcze siły, mam zapał, mam energię.

Przede wszystkim mam wiarę.

Wierzę, że to, co robię ma sens.

Wierzę, że się uda.

Wierzę, że wszystko się rozkręci.

 Z czasem, prędzej czy później, ale będzie dobrze.

Jestem dzielną kobietą. 

Chciałam firmy, mam firmę. 

Chciałam działać, działam. 

Nie poddam się.

Będę mieć siły, dam radę.

Dam sobie radę!